Moitas veces, tivemos que escoitar: “ El gallego no és una lengua”, "El gallego no és una lengua científica", “ Con el gallego no vas a ningún lado”....
O galego é a miña lingua, a dos meus pais e a dos meus avós, a dos meus devanceiros, e polo tanto será a dos meus fillos. A lingua dos arrolos, a das verbas xeitosas cheas do agarimo dunha nai polos seus fillos.
Quero aplicar a miña ciencia á lingua, para pintar a face do noso maior ben colectivo, a nosa mellor herdanza, a mellor tarxeta de presentación dun pobo: a lingua galega.

lunes, 23 de enero de 2012

As nosa cantigas. II Ven bailar Carmiña


Ven bailar Carmiña

 Ven bailar Carmiña,
Carmiña, Carmela,
con zapato branco,
e media de seda,
e media de seda
de seda calada,
ven bailar Carmiña,
miña namorada.
 
Os zapatos piden medias,
as medias piden zapatos ,
as raparigas bonitas
piden rapaciños guapos.
 
Ven bailar Carmiña,
Carmiña, Carmela,
con zapato branco,
e media de seda,
e media de seda
de seda calada,
ven bailar Carmiña,
miña namorada.
Publicado por en

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)