Chega o intre soñado
despois dun ano esperando,
volver a sentir na pel
o traxe desexado.
A rúa está murmurando
o canto das vexigas,
e as túas campás bailando
coa alma enchida.
Comezas polo pantalón
e sentes a calor do liño
na pel,
o tempo que pensas
que sería o traxe sen el.
Pos a camisa
agarimas os botóns,
oes as rúas que esperan,
canta o teu corazón.
Calzas os zapatos
para levala ben elegante,
que se aparten todos!
e no desfile a deixen
diante.
(...)
Ollas para o espello
e xa a ves debuxada
non hai nada máis fermoso
que a marabillosa
Pantalla.
(...)
Si, é ela, a pantalla
a alma da festa,
o arraigo dun pobo
que no vestir se
manifesta.
Comezas a bater as buxigas
cun xesto incesante,
mentres ves aos raparigos
de ollar rutilante.
Non, non están asustados.
Quedan namorados
igual que quedaches ti
a primeira vez
que a viches danzando…
José
M. Pérez Rodríguez
“O sentir da pantalla”
(Ídevos preparando que o Entroido, xa está chegando...)
No hay comentarios:
Publicar un comentario