Moitas veces, tivemos que escoitar: “ El gallego no és una lengua”, "El gallego no és una lengua científica", “ Con el gallego no vas a ningún lado”....
O galego é a miña lingua, a dos meus pais e a dos meus avós, a dos meus devanceiros, e polo tanto será a dos meus fillos. A lingua dos arrolos, a das verbas xeitosas cheas do agarimo dunha nai polos seus fillos.
Quero aplicar a miña ciencia á lingua, para pintar a face do noso maior ben colectivo, a nosa mellor herdanza, a mellor tarxeta de presentación dun pobo: a lingua galega.

martes, 11 de diciembre de 2012

Rematando o Outono...


E queremos darvos as grazas pola vosa colaboración nesta edición do “Outono fotográfico”.


Cada ano hai unha maior participación nesta actividade: fotos, poemas, murais... fixeron da nosa entrada un lugar moito mais acolledor. Esperamos que vos gustara tanto coma a nós.
Grazas!

No hay comentarios:

Publicar un comentario