Moitas veces, tivemos que escoitar: “ El gallego no és una lengua”, "El gallego no és una lengua científica", “ Con el gallego no vas a ningún lado”....
O galego é a miña lingua, a dos meus pais e a dos meus avós, a dos meus devanceiros, e polo tanto será a dos meus fillos. A lingua dos arrolos, a das verbas xeitosas cheas do agarimo dunha nai polos seus fillos.
Quero aplicar a miña ciencia á lingua, para pintar a face do noso maior ben colectivo, a nosa mellor herdanza, a mellor tarxeta de presentación dun pobo: a lingua galega.

martes, 25 de septiembre de 2012

E chegou o Outono




Pois deixamos detrás o verán e comezamos esta fermosa estación onde teremos moitas das nosas mellores actividades: Outono fotográfico, Samaín, Magosto... 

 


Deixámosvos un pequeno conto. Esperamos que vos guste:


CONTO DE NUNCA ACABAR


HABÍA UNHA VEZ UN CATIVO

NUN CASTIÑEIRO SUBIDO


DEBULLANDO UNHA CASTAÑA,

E DE CONTARCHE ESTE LÍO

XA SE ME FORON AS GANAS.


ANTÓN CORTIZAS."Contos de vento e de nunca acabar".

Publicado por en
Etiquetas: , ,

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)