Moitas veces, tivemos que escoitar: “ El gallego no és una lengua”, "El gallego no és una lengua científica", “ Con el gallego no vas a ningún lado”....
O galego é a miña lingua, a dos meus pais e a dos meus avós, a dos meus devanceiros, e polo tanto será a dos meus fillos. A lingua dos arrolos, a das verbas xeitosas cheas do agarimo dunha nai polos seus fillos.
Quero aplicar a miña ciencia á lingua, para pintar a face do noso maior ben colectivo, a nosa mellor herdanza, a mellor tarxeta de presentación dun pobo: a lingua galega.

lunes, 16 de mayo de 2011

Día das Letras Galegas

Hoxe, véspera do Día das Letras Galegas, celebramos a nosa lingua como cultura, como palabra feita arte e recordamos a figura de Lois Pereiro.




Autor de breve traxectoria que compuxo versos ao son da súa enfermidade, un poeta que escribiu dende a prórroga da súa vida, e que no día de hoxe queremos homenaxear:

- Un Soño Alleo repetido -

O certo é que teño a impresión ás veces
que se fai máis patente cada día
de que pese ás evidencias en contra
debín morrer de aquela
e estou vivindo un soño repetido
nas noites dos que me seguen querendo.
outono, 95
Publicado por en

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Suscribirse a: Enviar comentarios (Atom)